Ik kom nog uit het stenen tijdperk. Niets geen computer, sociale media. Bij
binnenkomst kreeg de aspirant uitzendkracht een kaart en die werd ingevuld. Er
werd een referentie nagetrokken en indien nodig een type test afgenomen. Op de
kaart werd een aantal eigenschappen geschreven. Zo stond er op mijn
inschrijfkaart : al veel ervaring voor haar leeftijd, leuk gekleed in
Indianenlook. Daarna verdween de kaart in de kaartenbak. In de ene helft zaten
de uitzendkrachten en in de andere helft de klanten. Heel overzichtelijk. Als
er een aanvraag werd uitgezet dan ging dat per telefoon. Een bedrijf belde en
vroeg om, ja je kan het niet voorstellen in deze tijd, 5 licht administratieve
krachten. Als ze een Mavo opleiding hadden en konden archiveren dan was dat
mooi meegenomen. Dan dook je de bak in en ging je zoeken. Je belde dan de
kracht op met de woorden dat je een buitenkansje had voor een paar maanden. Krachten hadden het
namelijk voor het uitzoeken in de toen ruime arbeidsmarkt.
In die tijd moest je de baan nog echt verkopen. Daarna tuurde je eens op
een salarisschema en bepaalde wat de kracht ging verdienen. Dat deed je, bij
wijze van spreken x de maat van je schoen, en je had het klanten tarief. Zo is
er heel veel geld verdiend. Je belde de klant en je gaf de namen door, klaar.
Achter op de kaart van de klant schreef je naam van de uitzendkracht en op de kaart
van de uitzendkracht de klant. Je typte wat uitzendbevestigingen en het was
geregeld.
Uitbetaaldag was bij ons op donderdag. Tot 21.00 uur kon je, je werkbriefje
inleveren. We hadden een bar waar de uitzendkrachten aan konden zitten. Er was
drank en het stond blauw van de sigaretten rook. Kortom ze waren niet weg te
krijgen. We betaalden “handmatig ” uit. Dat houdt in dat we ter plekke de salarissen
berekenden. Als iemand 40 uur werkte was het vrij simpel maar als iemand
parttime werkte werd de dag tabel van de belasting toegepast en moesten er heel
wat formules op losgelaten worden. Het klinkt niet fris maar ik kan je
vertellen klotsende oksels. Nou voor de gezelligheid dronk je ook een wijntje
mee en na het werk mocht je nog de kas op maken. Kapot waren we. De
administratie werd per koffer rondgebracht.
Groeten,
Marion Broers
Senior Intercedente
Geen opmerkingen:
Een reactie posten